Kontrola wytrysku – terapia, ćwiczenia, metody. Jak kontrolować wytrysk?

Fizjologiczne podstawy kontroli ejakulacji

Ejakulacja pojawia się wraz z orgazmem w czwartej fazie stosunku seksualnego (po fazie pożądania, podniecenia, plateau, przed odprężeniem). Za wystąpienie wytrysku odpowiadają obszary mózgu, odbierające bodźce czuciowe poprzez zmysły i wysyłające sygnał do narządów. Na skutek stymulacji sfer erogennych ciała, po przekroczeniu pewnego progu, następuje odpowiedź w postaci orgazmu i wytrysku. Jednym z najważniejszych neuroprzekaźników w mózgu, który steruje reakcją seksualną, jest serotonina .

Wyróżniamy dwie fazy wytrysku:

• emisja;
• ekspulsja.

Najpierw, pod wpływem oksytocyny, dochodzi do skurczu najądrzy, kanalików nasiennych, nasieniowodu, prostaty, zwieracza pęcherza moczowego, na skutek czego nasienie jest przesuwane do cewki moczowej.

Ekspulsja, czyli wytrysk nasienia na zewnątrz, następuje pod wpływem skurczu mięśnia opuszkowo-jamistego. Rytmiczne skurcze pojawiają się co około osiem dziesiątych sekundy i trwają kilka sekund, stopniowo słabnąc. Jeśli mężczyzna potrafi rozpoznać wstępną fazę ejakulacji, ma mocne, sprawne mięśnie i kontroluje ich napięcie, może opóźnić wytrysk, jednocześnie wzmacniając doznania seksualne.

Zobacz też: Orgazm pochwowy – jak przebiega, jak wywołać?

Terapia przedwczesnego wytrysku

Istnieje wiele sposobów radzenia sobie z przedwczesnym wytryskiem. Do dyspozycji mamy np. ćwiczenia na przedwczesny wytrysk, które dają poprawę na skutek zwiększenia umiejętności kontrolowania ejakulacji. Są to ćwiczenia opisane poniżej.

Poza tym stosowane są leki, głównie z grupy SSRI, czyli inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny, zwiększające biologiczną dostępność neurotransmitera, co w tym wypadku działa korzystnie, bo opóźnia reakcję seksualną. Tego typu farmaceutyki są stosowane w psychiatrii do leczenia depresji.

Inna metoda polega na znieczulaniu prącia specjalnym żelem, przez co stymulacja odbierana jest słabiej i czas potrzebny do uzyskania orgazmu wydłuża się. Trudnością jest tu konieczność przygotowania do stosunku na około pół godziny wcześniej. Istnieje też ryzyko zbyt silnego osłabienia czucia i utraty wzwodu. Alternatywą, pozbawioną tych mankamentów, są dostępne na rynku prezerwatywy nasączane preparatem delikatnie znieczulającym.

Tym, co pozwala opóźnić wytrysk są stosunki wielokrotne lub poprzedzanie seksu w parze masturbacją . Skuteczność tej metody wynika z faktu, że każdy kolejny orgazm zwykle następuje po dłuższym czasie stymulacji. U pacjentów z diagnozą przedwczesnego wytrysku ta metoda zdecydowanie nie wystarcza.

Czytaj również: Stosunek przerywany – co to jest? Skuteczność seksu przerywanego

Metody trenowania kontroli nad wytryskiem

Do metod trenowania kontroli nad wytryskiem należą m.in. technika start – stop, „squeeze technique” i ćwiczenia na mięśnie Kegla.

Technika start – stop

Ta technika polega na przerywaniu stymulacji prącia, gdy mężczyzna odczuwa napięcie w genitaliach zapowiadające wytrysk. Ćwiczenie powinno zatem rozpocząć się od rozpoznawania pierwszej fazy wytrysku. Najlepiej, jeśli początkowo mężczyzna trenuje sam, podczas masturbacji. Podstawą jest koncentracja na doznaniach związanych z narastaniem podniecenia, następnie na odczuciach zapowiadających wytrysk. Jeśli w tym momencie mężczyzna przerwie masturbację, poczuje, jak jego ciało reaguje na spadek pobudzenia. Mężczyzna stara się odczekać, aż uczucie nachodzenia wytrysku minie, po czym wznawia stymulację. W relacji z partnerką polega to na zaprzestaniu ruchów frykcyjnych przez obojga kochanków, gdy kochanek daje do tego hasło. Jeśli oddali wytrysk, para wznawia aktywność. W momencie pauzy, mężczyzna, koncentrując się na odczuciach w ciele, może wizualizować stan cofania nasienia w cewce. Para powtarza ćwiczenie wielokrotnie, aż mężczyzna nabierze pewności, że bez przerywania aktu jest w stanie opóźnić ejakulację poprzez rozluźnianie mięśni.

Metoda „Squeeze Technique”

Ta technika polega na zaprzestaniu ruchów, gdy mężczyzna czuje zbliżający się orgazm. W tej metodzie prącie jest na zewnątrz pochwy, podczas pauzy kobieta uciska wędzidełko napletka przez kilka sekund. Po odzyskaniu poczucia kontroli przez mężczyznę, wznawia stymulację. Ćwiczenie powinno być powtarzane przez około dwadzieścia minut.

Wzmacnianie mięśni Kegla

Mięśnie Kegla są grupą mięśni i więzadeł podtrzymujących narządy jamy brzusznej. Wzmocnienie mięśni Kegla i zwiększenie kontroli nad ich napięciem pozwala na lepsze funkcjonowanie w kontaktach seksualnych. Aby zlokalizować mięśnie do ćwiczeń, należy wstrzymać strumień moczu (wyłącznie po to, aby znaleźć mięsień a nie dla celów treningowych) i spróbować określić, w których częściach krocza odczuwane jest napięcie. Również podczas próby poruszania penisem uruchamiane są te same mięśnie. Są różne metody ćwiczenia, jednak wszystkie polegają na napinaniu i rozluźnianiu mięśni. Można napiąć je i przytrzymać w takim stanie przez pięć sekund. Skuteczne też jest szybkie naprzemienne napinanie i rozluźnianie. Warto też łączyć te dwie metody, trenując jednocześnie wydłużanie czasu trwania w skurczu jak i szybkość przechodzenia z jednego stanu w drugi, czyli elastyczność napinania i rozluźniania. Można trenować podczas wykonywania jakiejkolwiek aktywności, w pozycji stojącej, siedzącej, na leżąco.

Znaczenie lęku w zaburzeniach kontroli wytrysku

Dyskomfort podczas stosunku, powodujący napięcie emocjonalne, uniemożliwia kontrolę wytrysku, ponieważ stan psychiczny przekłada się na funkcjonowanie ciała. W stresie trudno osiągnąć i utrzymać wzwód, a także opóźnić wystąpienie wytrysku. Przyczyną zaburzeń ejakulacji jest m.in. to, że mężczyzna pod wpływem lęku nie może uzyskać odpowiedniego rozluźnienia mięśni.

Stres podczas współżycia może wynikać z obawy przed niechcianą ciążą. Może być efektem poczucia winy związanego z przekonaniami religijnymi lub negatywną oceną zachowań seksualnych, wpojoną w okresie dorastania. Czasem lęk to pochodna traum seksualnych, obecnych w świadomości lub wypartych. Jeśli mężczyzna doświadczył przedwczesnego wytrysku i zareagował lękiem, przy każdym kolejnym zbliżeniu może obawiać się porażki, co z kolei zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia dysfunkcji. Bywa, że mężczyzna nie wie, że szybka ejakulacja jest naturalna u osób rozpoczynających współżycie oraz w kontaktach z nową partnerką i przestraszony tym doświadczeniem podchodzi lękowo do kolejnych kontaktów seksualnych, przyczyniając się do utrwalenia przedwczesnego wytrysku w reakcji seksualnej. Sposobem na opanowanie strachu jest wówczas rezygnacja z zadaniowego myślenia o seksie, przekierowanie uwagi ze sprawności na doświadczenia emocjonalne, więziotwórcze.

Czytaj również: Lęk przed seksem – skąd się bierze strach przed zbliżeniem?